Gelukkig Onstslagen!!
Door: JP
Blijf op de hoogte en volg Joris
23 September 2009 | Aruba, Oranjestad
Nu zullen jullie wel denken "ontslagen" wat nou dan?!?
Nou ik zal het eventjes vertellen.
Vorige week donderdag (17 sept) was ik om een uur of 5 smorgens klaar met werken. Nou op zich niets mis mee maar ik liep dus eventjes naar het magazijntje toe en toevallig kwam Ronald (mijn chef, de andere nederlander) ook binnen, hij begint namelijk om 5 uur. Na het dagelijkse geprekje zoals; hoe was de nacht en wat moet er nog gebeuren liepen we naar binnen toe.
Hij loopt richting kantoor en ik richting de bakkerij, daar bijna aangekomen zeg ik tegen ronald: Wat is dit nou?, Wat? zegt ronald. Ik zeg alles begint te draaien en zo gauw ik dat zeg donder ik op de grond. Gelukkig kon Ronald mij nog net opvangen. Na een half uurtje gezeten en wat gedronken en wat gegeten te hebben wilde ik weer opstaan maar het draaide nog steeds. Maar weer terug gaan zitten en daarna een half uurtje gelegen. Weer een keertje geprobeert op te staan maar het lukte niet. Nou zegt Ronald dan breng ik je naar het ziekenhuis. Dat hoeft niet protesteer ik nog maar dat mocht niet baten. Ronald bracht me naar de eerste hulp. Daar aan gekomen wil ik uitstappen en naar de EHBO lopen maar halverwege zak ik weer in elkaar. De security die buiten stond snelt met een rolstoel naar me toe en brengt me naar binnen.
Daar aangekomen krijg een onderzoek naar de longen, een hartfilmpje wordt gemaakt en er wordt bloed afgenomen. Daar bij wordt ook het reactie vermogen van armen en benen getest en bij de benen aangekomen blijkt dat er geen reactie en geen kracht in zit. Dat wordt een opname zegt de verpleegkundige. Ook willen we graag een ct-scan maken. Nou prima zegt ronald maar dan ga ik terug naar de bakkerij en dan bel je maar als ik je vanmiddag kan komen halen. Is goed zeg ik en tot vanmiddag.
Nou ik dus wacht (je kent wel het is de EHBO dus maak er maar een dagje uit van.....) en nog wachten. Op een gegeven moment gaat er ook nog een sirene, blijkt dat er een of andere airco in brand staat, moet ik weer hebben. Wordt getransporteert naar een of ander kamertje en daar nog een uurtje gewacht. Eindelijk kwamen ze me halen voor de CT-scan en daarna ging ik naar de kamer. De dokter kwam langs en hij vertrouwde het niet helemaal en zei dat hij nog een mri scan wilde. En dat kon op zijn vroegst morgen.
Ik moest dus blijven.
Vrijdag morgen in alle vroegte ontbijt (7 uur) en daarna gelijk naar de EEG-onderzoek, ook kreeg ik gelijk dan ook maar een evenwichtstest. Daarna longfoto's gemaakt en daarna naar de mri.
Al met al was ik rond 1 uur weer terug op mijn kamer en was de personeelschef ook al geweest en had een mooie fruitmand achtergelaten.
Nu was het dus afwachten wat de uitslagen waren. Maar ja het was vrijdagmiddag dus dat zou wel maandag worden. Dus ik had al het vooruitzicht dat ik maandag weer naar huis toe kon.
Tot mijn verrassing kwam er zondag avond nog een collega op bezoek, en dat wil toch wel zeggen dat we toch een team vormen.
Maandag morgen kwam er weer een arts en zei dat in principe alles oké was maar hij wilde nog even met de neuroloog overleggen en die kwam pas dinsdag. Dus nog een nachtje.
Ook dinsdagmiddag kreeg ik nog verrassend bezoek twee collega's van banket kwamen nog en ook nog Mr Ling zelf, dat was wel schrikken. Dit alles wil toch wel zeggen dat je gewaardeerd wordt en niet gezien wordt als die hollander (macamba) die hier eventjes alles komt regelen.
Eindelijk brak de dinsdag aan en weer kwam de dokter en vertelde dat echt alles oké was en dat er een virus op het evenwichtsorgaan zat. Dat kan alleen maar weggaan door te rusten en dus zit ik nu thuis.
Volgende week mag ik weer langzaam aan weer beginnen met werken en daar kijk ik dan ook weer naar uit.
Ik wil nogmaals iedereen bedanken (vooral Ronald en fam. Ling die echt als familie hebben gedient en elke keer op bezoek kwamen en allerlei andere dingetjes geregeld hebben) die zo geweldig met mij meegeleeft heeft en gelukkig is het niets ernstig en gaat dit wel weer over en kan ik weer snel aan het werk.
Nou ik zou zeggen tot weer eens en nu zijn jullie dan ook weer een beetje op de hoogte.
Nou ik zal het eventjes vertellen.
Vorige week donderdag (17 sept) was ik om een uur of 5 smorgens klaar met werken. Nou op zich niets mis mee maar ik liep dus eventjes naar het magazijntje toe en toevallig kwam Ronald (mijn chef, de andere nederlander) ook binnen, hij begint namelijk om 5 uur. Na het dagelijkse geprekje zoals; hoe was de nacht en wat moet er nog gebeuren liepen we naar binnen toe.
Hij loopt richting kantoor en ik richting de bakkerij, daar bijna aangekomen zeg ik tegen ronald: Wat is dit nou?, Wat? zegt ronald. Ik zeg alles begint te draaien en zo gauw ik dat zeg donder ik op de grond. Gelukkig kon Ronald mij nog net opvangen. Na een half uurtje gezeten en wat gedronken en wat gegeten te hebben wilde ik weer opstaan maar het draaide nog steeds. Maar weer terug gaan zitten en daarna een half uurtje gelegen. Weer een keertje geprobeert op te staan maar het lukte niet. Nou zegt Ronald dan breng ik je naar het ziekenhuis. Dat hoeft niet protesteer ik nog maar dat mocht niet baten. Ronald bracht me naar de eerste hulp. Daar aan gekomen wil ik uitstappen en naar de EHBO lopen maar halverwege zak ik weer in elkaar. De security die buiten stond snelt met een rolstoel naar me toe en brengt me naar binnen.
Daar aangekomen krijg een onderzoek naar de longen, een hartfilmpje wordt gemaakt en er wordt bloed afgenomen. Daar bij wordt ook het reactie vermogen van armen en benen getest en bij de benen aangekomen blijkt dat er geen reactie en geen kracht in zit. Dat wordt een opname zegt de verpleegkundige. Ook willen we graag een ct-scan maken. Nou prima zegt ronald maar dan ga ik terug naar de bakkerij en dan bel je maar als ik je vanmiddag kan komen halen. Is goed zeg ik en tot vanmiddag.
Nou ik dus wacht (je kent wel het is de EHBO dus maak er maar een dagje uit van.....) en nog wachten. Op een gegeven moment gaat er ook nog een sirene, blijkt dat er een of andere airco in brand staat, moet ik weer hebben. Wordt getransporteert naar een of ander kamertje en daar nog een uurtje gewacht. Eindelijk kwamen ze me halen voor de CT-scan en daarna ging ik naar de kamer. De dokter kwam langs en hij vertrouwde het niet helemaal en zei dat hij nog een mri scan wilde. En dat kon op zijn vroegst morgen.
Ik moest dus blijven.
Vrijdag morgen in alle vroegte ontbijt (7 uur) en daarna gelijk naar de EEG-onderzoek, ook kreeg ik gelijk dan ook maar een evenwichtstest. Daarna longfoto's gemaakt en daarna naar de mri.
Al met al was ik rond 1 uur weer terug op mijn kamer en was de personeelschef ook al geweest en had een mooie fruitmand achtergelaten.
Nu was het dus afwachten wat de uitslagen waren. Maar ja het was vrijdagmiddag dus dat zou wel maandag worden. Dus ik had al het vooruitzicht dat ik maandag weer naar huis toe kon.
Tot mijn verrassing kwam er zondag avond nog een collega op bezoek, en dat wil toch wel zeggen dat we toch een team vormen.
Maandag morgen kwam er weer een arts en zei dat in principe alles oké was maar hij wilde nog even met de neuroloog overleggen en die kwam pas dinsdag. Dus nog een nachtje.
Ook dinsdagmiddag kreeg ik nog verrassend bezoek twee collega's van banket kwamen nog en ook nog Mr Ling zelf, dat was wel schrikken. Dit alles wil toch wel zeggen dat je gewaardeerd wordt en niet gezien wordt als die hollander (macamba) die hier eventjes alles komt regelen.
Eindelijk brak de dinsdag aan en weer kwam de dokter en vertelde dat echt alles oké was en dat er een virus op het evenwichtsorgaan zat. Dat kan alleen maar weggaan door te rusten en dus zit ik nu thuis.
Volgende week mag ik weer langzaam aan weer beginnen met werken en daar kijk ik dan ook weer naar uit.
Ik wil nogmaals iedereen bedanken (vooral Ronald en fam. Ling die echt als familie hebben gedient en elke keer op bezoek kwamen en allerlei andere dingetjes geregeld hebben) die zo geweldig met mij meegeleeft heeft en gelukkig is het niets ernstig en gaat dit wel weer over en kan ik weer snel aan het werk.
Nou ik zou zeggen tot weer eens en nu zijn jullie dan ook weer een beetje op de hoogte.
-
23 September 2009 - 16:49
Ingrid & Ruud:
Heej Joris,
Fijn weer te horen dat je weer op de been bent! Doe het maar even lekker rustig aan.............al weet ik dat dit moeilijk is voor jou.
Beterschap! -
23 September 2009 - 17:07
Karin:
Hoi Joris,
Gelukkig is alles goed afgelopen.
Ik schrok al dat je terug zou komen en weer de snoephook wilde openen, zou ik weer uren geld moeten gaan tellen. -
23 September 2009 - 17:21
De Buurtjes:
Hallo Joris, jij laat iedereen wel even schrikken zeg. Je kunt wel werken tot je erbij neer valt, maar dat hoef je niet letterlijk te doen! We zijn blij dat je ben ONTSLAGEN uit het ziekenhuis. Doe 't nog effe kalm aan, laat je maar flink verwennen door je vriendin. Doe Mr. Ling de groeten en zeg hem: tot over 4 weken. Hoewel, misschien valt hij dan wel flauw? Groetjes, Annemie & Theo -
23 September 2009 - 17:24
Trudy En Bart:
Nou Joris, dat was 2x schrikken. Eerst dacht Joris ontslagen,das een ramp en daarna dacht Joris in het ziekenhuis, als het maar niet ernstig is.Heel veel beterschap van ons. Laat je maar goed in de watten leggen. Trudy en Bart -
23 September 2009 - 17:25
Kristel & Tom:
Nou nou, da's effe schrikken. Gelukkig valt het nog enigszins mee en kun je alweer uitzien naar je werk. Beterschap! -
23 September 2009 - 18:05
Ingrid Cuijpers:
He hallo,
Nou jij weet iemand aan het schrikken te brengen.
Ik ben blij dat alles goed is afgelopen, wel vreemd dat je niet weet waardoor het gekomen is.
Nou luister goed naar je zelf meer kan je niet doen.
Groetjes Ingrid -
23 September 2009 - 19:03
Ben Wezendonck:
Dag Joris,
Ook van deze kant veel succes gewenst bij het herstel. Dat jij niet lang, en niet écht ziek was dat dacht je zelf ook al hé! Mijn idee.
Bij jouw zit immers "een gezonde geest in een gezond lichaam" Sterkte en veel succes.
Mvg.
Ben Wezendonck -
23 September 2009 - 19:58
Geert Buijssen:
Joris, gelukkig ben je aleen uit het zikenhuis ontslagen en niet uit de bakkerij. Van harte beterschap. -
26 September 2009 - 08:09
Leon:
Hey Joris!! Ik dacht die komt weer gezellig hier elke zondagmorgen mee een bakkie koffie drinken :-) :-)
Alles weer op en top nu?
Virussen verdreven met een stevige alcoholische cocktail maybe? Werkt bij mij ook altijd ;-)
CYa! -
26 September 2009 - 10:17
Peter En Mia:
Fijn voor je dat het achteraf allemaal niet zo ernstig blijkt te zijn. -
19 Oktober 2009 - 15:16
Ingrid Cuijpers:
He die Joris.
Hoe gaat het nu met je, ik ben gewoon benieuwd hoe het met je gaat.
Groetjes Ingrid -
17 November 2009 - 13:44
Mandy:
heey joris,
Het wordt wel weer eens tijd voor een update!!
Hoe is t met je?
groetjes mandy -
23 November 2009 - 09:47
Hans:
Ha Joris had dit niet gehoord maar zie een hoop gemist te hebben . gelukkig viel t achteraf mee ,
en voor de rest alles goed nu niet meer omgevallen goed zo hou je haaks en zal wat vaker op de site kijken hopelijk je weer een keer te zien groeyjes Hans Litjens -
02 December 2009 - 13:49
Fam Verschuuren:
Hoi Joris.
Het wordt wel weer eens tijd voor een berichtje , maar je bent natuurlijk te druk ivm sinterklaas. Hier gaat alles goed. We hopen snel wet te horen.
Groetjes Edward, Gea, Mike en Kevin.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley